Onze andere dieren

 

Tom (°2013) - Pommelien (°2013) - Tango (°onbekend)

Onze drie huiskatten.

Tom en Pommelien werden hier ‘gedropt kort na hun geboorte. Tango werd gevonden als klein kitten in een beek midden te velden waar in de verste verte geen huis te bekennen viel.

Vooral Pommelien zal je vlug te zien krijgen. Zij voelt zich vrij genoeg om ongedwongen een knuffel van je te vragen. Ook in opstellingswerk is ze vaak aanwezig.
Tom is gereserveerder maar eens hij je een paar keer gezien heeft, zal hij ongetwijfeld ook zijn deel van de knuffels komen ophalen.

Tango heeft zich als een gezellige nonkel ontfermd over Tom en Pommelien. Tango is heel één kennig opgegroeid maar sinds hij bij Spiegelend Paard woont, ontpopt hij zich tot een lieve aanhankelijke kater en durft hij zich af en toe al eens te vertonen als er mensen op het erf rond lopen.

De dames, Isabeau en Isolde (° onbekend)

Deze twee Hollandse blauw kippen werden opgehaald als gezelschap voor Viktor. Met hun drietjes mochten ze vrij rondlopen op het erf. Het was een vrolijk trio en zalig om hen bezig te zien. Jammer genoeg hebben de dames hun ‘man’ moeten afgeven. Sindsdien lopen zij hier met twee vrolijk rond. Je vindt hen vaak bij de paarden of in de tuin. Ze zijn heel mens gericht en komen je graag gezelschap houden als je mest aan het ruimen bent of in de tuin aan het werken gaat. Hen aanraken is geen optie, dat vinden ze net iets te eng. Je kan er wel tegen praten want luisteren doen ze echt als de beste.

 

Rozie ° 03/01/2018

Geadopteerd ' Bastaard' hond uit Sri Lanka. Zij is in september 2022 bij Spiegelend Paard komen wonen. 

 

Hello World, it's me... Rozie...
Ik woon nu 'officieel' bij Spiegelend Paard.

Ondanks dat ik een ontzettende leuke thuis had bij de buren, ben ik toch maar de straat overgestoken en bij de overburen gaan aankloppen of ik niet bij hen kon komen wonen. Goh en eigenlijk is dit ook niet helemaal waar, ik heb niet geklopt, ik ben gewoon systematisch meer en meer bij hen op de oprit gaan liggen. Zeg het niet verder maar heel subtiel nam ik meer en meer territorium in. Ja, ik weet het niet zo eerlijk maar het is wel gelukt. Er was een dag dat de deur openstond en ik stiekem in die mooie leren zetel ben gaan liggen en tot mijn verbazing werd ik er niet uit gebonjourd. Voor mij natuurlijk het signaal dat de 'buren' mij ook wel leuk vonden.

Toen Bo en Mazzel er nog waren, kwam ik af en toe al wel eens langs maar dat waren korte blits bezoeken. Zij woonde daar en dat had ik te respecteren.

Maar nu... yes.. heel het huis is lekker voor mij.
Het leuke om hier te wonen is dat we veel dingen samen ondernemen. Zo mag ik mee in de zetel liggen als het 'baasje' mensen ontvangt. Soms blijf ik luisteren soms ga ik weer naar buiten. We maken ook lange en leuke wandelingen waar ik naar hartenlust kan snuffelen en rondlopen. Het gebeurt regelmatig dat er één of meerdere paarden mee lopen, dat is pas de max!
Ook auto rijden vind ik heerlijk en ja gisteren zelfs met de vrachtwagen mogen mee rijden. Lekker hoog zittend alles op de baan in het oog houden en ja ik heb uit dankbaarheid af en toe een likje gegeven aan mijn twee nieuwe compagnons.

Dit klinkt natuurlijk allemaal alsof ik een fantastische hond ben en ja en dat ben ik natuurlijk ook maar ik heb ook een iets minder leuk kantje wat ik even nog niet onder controle heb. Jagen op katten is heerlijk maar mijn baasje wordt dan heel boos als ik weer eens achter Tom of Pommelien aan loop. Je begrijp dat het niet mag maar het is zo heerlijk om achter hen aan te hollen.
Ook sommige andere honden zijn een hele uitdaging voor mij. De ene kan ik laten zijn wie of wat hij is maar bij de ander voel ik een enorme impuls opkomen om hem op te jagen of te gaan jennen.

Ik weet het, ik weet het… dat is niet juist maar het is zo’n onweerstaanbare drang. Het baasje zegt dat ik dan een klein monster ben en kijkt mij indringend aan en ja, ik kan ze geen ongelijk geven.  Ik beloof haar elke keer dat ik het niet meer zal doen.

Dus, als je eerstdaags langs komt bij Spiegelend Paard, dan zal ik je met open armen euh pootjes ontvangen en als ik je heeeel leuk vindt, krijg je ook een stokje van mij want dat is mijn manier om te zeggen ‘hé leuk dat je er bent, wees welkom’.

Heel veel groetjes van Rozie!!

Familie Cochin kipjes. 

Begin december 2022 zijn  Barney,  Ramses, Betty, Babs, Nugget en Misty bij Spiegelend Paard komen wonen. Hun vorige mama zocht een nieuw thuis voor hen en voor ons is dit een hele mooie aanwinst. De kipjes hebben een eigen plek gekregen in de tuin waar ze naar hartenlust kunnen scharrelen. Het is enorm rustgevend om bij deze familie te mogen zitten. Als je rustig beweegt of zit, komen ze spontaan naar je toe en eten, als je dat wil uit je hand. Lekker Zen worden met de familie Cochin kipjes 
 

In Memoriam:

Bobo (° 2007 * 2021)

In het najaar van 2018 is, geheel onverwacht Bobo komen wonen bij Spiegelend Paard. Het idee was er al langer om een hond in huis te nemen maar de juiste match had zich nog niet voltrokken.

Tot het baasje van Bobo kwam te overlijden en de familie niet goed wist waar ze met Bobo naar toe moesten. Heel haar leven,12 jaar lang had ze op het Oosteneind gewoond en dit wilde de familie haar niet ontnemen. Dus kwam de vraag tot bij Spiegelend Paard en uiteraard konden we hier geen 'neen' op zeggen.

Bobo is een ontzettend lieve dame die niets liever doet dan je gezelschap op te zoeken. Ze gaat mee naar de paarden. Ze zit samen op de bank in de praktijk ruimte of vraagt netjes om geaaid te worden. Op haar 12 jaar ontpopt zij zich als een echte therapie hond.

Januari 2021 hebben we afscheid moeten nemen van Bobo. In haar hartje zat een grote tumor waardoor ze het benauwder en benauwder kreeg en hierdoor erg angstig werd. Uit liefde voor haar hebben we in samenspraak met de dierenarts besloten om Bobo te laten inslapen. Eén van de moeilijkste beslissingen ooit. Bobo wordt enorm gemist.

Victor: (° 2017 *2020)

Heel toevallig zag ik op een avond dat er een 'kip' op stok zat bij de paarden en net ook die avond mocht ik getuigen zijn hoe elk paard apart deze 'kip' even aanraakte. Al vlug bleek dat het niet over een kip ging maar over een stoere haan die de naam Victor mee kreeg. Daar waar de paarden zijn, daar is Victor. Hij waakt over zijn kudde als een haan over zijn hennen.

Ook binnen het coachen heeft Victor zijn 'taak'. Meer dan eens komt hij spontaan mee in een opstelling staan, net op de plek die aandacht vraagt.

Victor, het vierde 'paard' is een heel bijzonder dier en wij zijn blij dat hij zelf gekozen heeft om bij Spiegelend Paard te komen wonen.

Op een zomer dag in juli 2020 lag Victor levenloos bij de paarden. Wat er juist is gebeurt, zullen we jammer genoeg nooit weten maar hij laat een ongekende leegte na. Victor kreeg een mooi graf op zijn favoriete scharrelplekje in de tuin van Spiegelend Paard.

Bo (° 2010 - * 2022) en Mazzel (°2008 - *2022)

Amper een jaar hebben we mogen genieten van deze schatten van honden. Mazel is komen te overlijden in Februari 2022. Zijn lichaam was helemaal op. Amper twee maand later in april hebben we Bo moeten laten in slapen. De kanker in haar lijfje zorgde voor een enorme uitwendige tumor. De kanker had heel haar lijfje in genomen. Ze laten een enorme leegte na bij Spiegelend Paard. Ze worden zo gemist. 

 

Na het overlijden van Bobo, was het huis ‘leeg’. We hadden mogen ervaren hoe het voelt om een hond in huis te hebben. Graag wilde we die leegte terug vullen met een hond.
Zo reden we op een mooie zondag in februari 2021 naar een asiel in Kinrooi. We werden getipt over twee Border Collies die ongelukkig werden in het asiel. Daar aangekomen maakten we kennis met Bo en Mazzel. Ze zouden heel hun leven al samen zijn. De honden ontvingen ons een beetje koel en afstandelijk. We mochten met hen een rondje gaan wandelen en tijdens die wandeling waren ze met van alles bezig behalve met ons. Na het rondje wandelen bleven we nog even met de persoon van het asiel praten waar we te horen kregen dat de honden elke dag door vrijwilligers werden uitgelaten. Bij ons begon te dagen dat de honden ons waarschijnlijk aanschouwden als ‘de zoveelste vrijwilliger’, waarom dan moeite doen om contact te maken. We bleven wat twijfelen en toen het bijna een ‘neen’ werd, ging er bij Mazzel een lampje branden. Want plots, uit het niets begon hij contact te maken en keek hij voor het eerst ‘echt’ naar ons en kwam hij heel lief tegen onze benen aanleunen. Ja, toen waren we uiteraard onmiddellijk verkocht.

Bo en Mazzel zijn ‘oudjes’ die hier in alle rust hun oude dag mogen aan gaan. En wat een ‘mazzel’ hebben we met hen. Het zijn echt schatten van honden.

Zodra je op het erf komt, zal Bo je tegemoet komen en vraagt ze op een lieve manier om gestreeld te worden en oh daar kan ze echt niet genoeg van krijgen. Ze kijkt je dan heel verliefd aan waardoor je niet anders kan dan het strelen verder te zetten.

Mazzel is met zijn 13 jaar een ‘oudje. Hij hoort niet goed en ziet ook niet alles meer even scherp. Hij is ontzettend lief naar iedereen. Hij durfde in de eerste weken tot zelfs maanden geen ‘liefde’ of knuffels te vragen. Hij wachtte altijd braaf tot je hem aanhaalde. Maar nu, hij weet ondertussen hoe het voelt om een stevige knuffel te krijgen en komt hij het met heel veel liefde en zachtheid bij je halen.

Bo en Mazzel, wat voelen wij ons vereerd dat deze twee knapperd ons gekozen hebben om hun oude dag te mogen gaan beleven.